YOLUN BAŞI

Bazen hepimiz hayatın bir noktasında durup kalırız. İlerlemek hatta ileriye bakmak bile zor gelir. Ufuk çizgisi görünmez olur, ilerlediğimiz yol karanlığa bürünür.

İstediğimizi yapabilme, istediğimiz kararı alabilme özgürlüğümüz varken nedir bizi yerimizde saydıran?

Nedir kalbimizde ve ruhumuzda yer edinip hayatımızı devamlı etkisi altına alan duygular, yaralar?

Egomuzun önümüze koyduğu engeller mi acaba asıl sebep?


Bana ne zaman "yolun sonu" gibi görünse bu soruların cevabını bulmaya çalışıyorum ben. İstemeden de olsa bazen tüm hayatıma burnunu sokan egomu bir yana koyup, kalbimde, en derinlerde bir yerlerde yanıtlarımı arıyorum. İncineceğimi, hayal kırıklığına uğrayabileceğimi bilsem de yapıyorum. Çünkü en sonunda görüyorum ki yolun sonu dediğim her an aslında yolun en başıymış ve kalbimiz hepimizin içindeki o parlak yıldızı ortaya çıkaracak tek anahtarmış.

Write a comment

Comments: 0